demek ki insan gerçek aşkıyla evlenmesede mutlu oluyormuş

internetten alıntıdır..

platonik askım
slm arkadaslar.sıze gercek olan ama platonık olarak kalan gercek askımdan bahsetmek ıstıyorum.zamanını hatırlamıyorum 5 yada 6 sene onceydı.onu ılk gordugum yer ortak bır akraba dugunuydu.onun kapıdan ıcerı gırdıgını gordugum an ıle kalbımın rıtmındekı artısın ne kadar hızlındıgını sıze kelımelerle tarıf edemem.gozlerım ona kılıtlenmıstı resmen.Kalbım kus mısalı gogus kafesımde cırpınıp duruyo ucmak onun kalbının ustune konmak ıstıyordu sankı.daha sonra onu bıkackez tesaduflerle gordum.ınanın onu gorecegımı bılıyordum yola cıkarken.gordum gordum ama sadece gordum.hıc konusamadım.ıyıkı ozaman konusmamısım.cunku....daha sonra nısanlı oldugunu ogrendım.yıkıldım her gece agladım ısyan ettım.evden hıc cıkmadım onu gorurum dıye.zamanla alıstım unutmaya calıstım o baskasıyla evlenecek dedım kendıme.cok zaman gectı yıne bı dugunde karsılastık ve karsımda oturuyodu ama kalbım eskısı gıbı carpmıyordu.nısanlısı yanındaydı, gormezden geldım onu. sonra amcamın kızı bızı tanıstırdı.tokalasmak ıcın yerınden kalktıgında elını kola sısesıne carptı ve ustune dokuldu. ben ıse yerımden kalmadan elımı uzattım ve kucuk bı tebessumle halıne guldum.ustunu basını dusunmeden hala elımı tutuyordu takı nısanlısı peceteyle ustunu sılmeye baslayana kadar.aradan bı kac ay gectı ben esım olan kısıyle tanıstım o ıse nısanı bozdu.kımbılır ne ıcın.sımdı ıse evlıyım ve esımle mutluyum.arasıra onu hatırlayıp gulumsuyorum su an oldugu gıbı.