aCı aCı aCı

on Cuma, Nisan 17, 2009
aşkım beni öldürüyorsun defalarca söyledim ne yapmamız gerek birbirimizi öldürmememiz için?.. ben bir çözüm bulamıyorum sen buluyormusun acaba aslında tek bir çözüm var o da imkansız gibi senin açından cesaretli olsaydın keske ama simdi düsüünce banada imkansız geldi o zaman suclu kim burda Tanrı mı acaba bizi karsılastırdıgı icin yoksa biz miyiz kendimizi bu hale düsürdügümüz icin bence ikinci şık çünkü benim ve senin yaptığın gözümün önüne geldide peki bir şöyle baksam yaptıklarımızın affedilir bir yönü var mı acaba bence yok gerçekten affedilemez işin kötüsü senden uzak olsam belki unutma şansım olcak ama hep senin yakınlarında olmak zorundayım hayatta en büyük acı budur heralde ikimiz için severek ayrılırsın tama ama bir süre sonra for example 6 ay unutursun ama biz hep birbirimizin yakınında olcaz belkide ömür boyu ve acımız hep içimizde büyük olcak bu da bize verilen cezanın ne kadar büyük olduğunu gösteriyor birbirimizden kurtulamıycaz bile tamam be güzelim benim suçum vardı öteki tarafta çok günahkardımda senin ne suçun vardı sen neden düştün bu hale bu büyük acıyı çekiyorsun bu beter acıyı bizi günden güne öldüren acıyı belkide yalnızca beni sen ne kadar kendini benden saklasanda bak senin için her gece sabahlıyorum senin acından depresyona girdim acın hafifliycek diye bekliyorum hep daha da artıyor hiç hafiflemek yok hele de yeni haberlerin geldikçe bugün kalbimi tam ortasından delen bir haberini daha öğrendim delik deşik kalbime bir delik daha kazıldı anladım bu hayatta hep kalbim delik deşik dolaşacağım öteki türlü yapcak senden uzaklara gitcek cesaretimde yok kendimde bulamıyorum ne yapacağımı bilmiyorum Tanrı beni senin yakınlarında hayatının her anını görmeye mahkum etti sanki bak ta acı çek der gibi sanki senin başka biriyle olduğunu gördüğümde kahrımdan öldğüm gibi bana izlettiriyor bunları hep haberlerini alıyorum ve sanki bugün bu acıya %2 alıstım gibi ama %98 hala acıyor içim bugün sanki biraz durakladım hiç umursamıyormuş gibi oldum ama bir on dakka farketmeden hep aldığım son haberin kalbimi kazıdığını aklıma geldiğini gördüm dinlediğim şarkıyı kapadım belki ondandır dedim sonra farkettimki şarkı dinlersem daha çok unutuyorum geri açtım ne seni istiyorum ne sensizliği sadece ölmek veya unutmak ama çekmem gerekmiş çekiyorum cezamı ödüyorum en azından tek sevincim öteki tarafa günahsız gitcem artık hayattan hiç zevk almıyorum seni bana unutturan yardımcı maddeler dışında bu aşk beni başladığında yeni başlayan bir aşk acısından almıştı ve ötekinin yokluğunu hissetmeden çok sevinmiştim ama şimdi beni ondan 100 kat daha beterine bıraktı seni tanıdığım güne çok pişmanım tamam ben dersimi aldım ama niye hala acı çekmem gerek ki onu anlayamıyorum neden seni hep görmek zorundayım dayanamıyacağımı senden her haber aldığımda kalbimin sızladığını bile bile ulan romeo bile böyle bir acı çektimi be seni çok sevmeme rağmen sana rastladığıma pişmanım bana vermiş olduğun çok büyük ders dışında artık annemin babamın yat demesinide umursamıyorum eskiden böyle dediklerinde korkuyordum ama şimdi boş geçiyorum...

0 Yorum Yapin:

Kitap yazsam alirmisiniz

Her Hakki Sacmalarima Ve Yalnizligima Aittir.... Blogger tarafından desteklenmektedir.

Gelin bi cayimizi icin

Bu Blogda Ara