bir itiraf

on Cumartesi, Temmuz 21, 2007
Peçete
Bir kaç yıl önce soğuk bir kış akşamı, bir *kafedeyim. İki masa ileride birkaç kız oturuyor. Kızın biriyle gözlerimiz karşılaşıyor, kaçamak bakışlar falan atılıyor. Aklıma hemen peçeteye telefon numaramı yazıp vermek geliyor. Yazıyorum numaramı fakat cesaretimi toplayıp veremiyorum. Arkadaşlarından utanıyorum çünkü. Kızlar kafeden kalkınca ben de kalkıyorum, benimki arkadaşlarından ayrılınca hemen yanına gidip cebimdeki peçeteyi çıkararak, "bunu al" deyip eline peçeteyi veriyor ve hızla ordan ayrılıyorum. Sonra ne mi oluyor? Akşam eve gelip elimi cebime attığımda numarayı yazdığım peçete cebimden çıkıyor. Ve burnumu sildiğim peçeteyi bir türlü bulamıyorum cebimde.
siyahbeyazgri
*cafe degil kafe

1 Yorum Yapin:

Adsız dedi ki...

Zubarakkkkk :P

Kağıt mendil yerine peçete kullanırsan olacağı bu ...

*** Müstahak efektiiiiiiiii ...

Kitap yazsam alirmisiniz

Her Hakki Sacmalarima Ve Yalnizligima Aittir.... Blogger tarafından desteklenmektedir.

Gelin bi cayimizi icin

Bu Blogda Ara