yüksek dozda acI+d++

aşkım müjde ben öldüm
beni öldürdün
sevgilim bebeğim herşeyim
hemde kendi ellerinle
ama yinede ellerinin arasında ölmek çok güzel
benim için çok önemli aşkım
sana bu yazdığım 274. şiir
bu geçirdiğim senle acı dolu 600 küsür gün
ama sensiz
ben nasıl unutucam seni
çıkmıyorsun aklımdan
neden
neden bitanem
sorun ne
neden çıkmıyorsun aklımdan
aklımın hayaletisin
aklımın kabususun
sessizliğine aşığım
aklımın tatlı ama zehir acısısın
hergün beni ölü gibi yaşatan
yaşattıran
aşkım
bu sensizliğimin 600 küsür gübü
bukadar acı çektiğimi biliyomusun bilmiyorum
bir yerde birşey okumuştum
galiba o doğru
mutlaka dünyada gece yatıp uyurken sizi düşünen biri var sürekli
yoksa o benmiyim senin için
artık önemsiz
artık ben yokum sensiz
varlıım bitti aşkım
tükendim
sana ismail yk gibi iğrenç şarkı sözleri yazmak isterdim
ama yapamıyorum
yazamıyorum
ne yaparsan yap bir teline kıyamıyorum
umarım biliyorsundur benim seni ne kadar sevdiğimi
birininde beni ölümüne evdigini bilmek hoşuma giderdi
evet sen çok şanslısın işte var ben
ama tek ben olmak isterim
şimdiden anlaşalım
rakip istemiyorum
yoksa kendimi balkondan aşağı atmam
ne sana son verebiliyorum
ne kendime
bir derbeder berduş ettin beni
gökyüzündek havadan güneşten etkilenmiyorum
farketmiyorum bile
sen kimsinki bana bunları yapıyosun
kimden izin aldın
sevgilim
sevgilim
sevgilim
sen başkasınınsın
onun kollarındasın
senin sayende onuda sevmeye başladım
onada aşık olmaya başladım
çünkü seni o kadar çok seviyorumki
sana benim yerime sahip olduğu için gözümde çok yüksek bir değere sahip oldu
keşke senin için hergün öldüğümü bilseydin
benimde birinin benim için ölmesi hoşuma giderdi
sana köpek gibi aşığım
ayağının altına paspas oluyum üstüme bas geç
bu benim için bile çok değerli
yeterki sen bas
senin ayağın olsun
yapıştır beni yere
beş paralık değersiz et
senin ayağın benim için cennettir
şifadır yaralarıma
acılarıma
artık aşkım değilsin
sana aşkım diyemiyorum
çünkü benim değilsin bu dünyada
ama bir sonraki dünyada görüşürüz
belki orda başka birini bulurum
bilemiyorum söz veremem
senin bana attığın kazık gibi
belki orda ödeşiriz he
acaba diyorum bu kaderi benmi seip geldim dünyaya
ne kadar bu kadar çok kendime acımasız olablirim
hayatında öleceğim köpek gibi sevdiğim herkesten hayatımdan çok değer verdiğim insan
gözümün önünde başkasının biri oldu
üstelik burnumun dibinde herzaman
acı çektiriyorsun bna
acıdan başka bişey vermiyorsun
nasıl hala seni sevebiliyorum
nasıl onu sevmediğin halde seviyormuş numarası yapabiliyorsun inanamıyorum
acaba seni ömür boyu evebilecekmiyim
veya sonsuza dek
yoksa sadece bu dünyada bitecek mi
benim için çok önemlisin
seni öteki taraflardada göremessem içim çok acır aşkım
yazılarımdan kan damlıyor hep
sürekli kanıyor
içim gibi
içim yaralı
beni yaralı bir annesiz yavru ceylan gibi attın sokağa
bir dahada yüzüme bakmadın
zaten karşılaştığımdada bakmıyorsun
birbirimize bakmamaya çalışıyoruz
hiç konuşmuyoruz
ömür boyu bunu sürdürebilirmiyim bilmiyorum
ömür boyu sen karşımdayken bu acıya dayanabilirmiyim
belkide çocuklarım olunca seni unutabilirim
belkide çocuğun olduğunda o kişinin koynuna girdiğinde senin için artık içim acımaz
bilmiyorum
zaman herşeyin ilacı
zaman herşeyin merhemi
ama acısı en uzun süren aşk acısı
sen benim kahramanımsın bu hayattaki
daha ne yazabilirimki sana bilmiyorum
acımı nasıl dindirebilirim sana karşı
herşey imkansız
yapabileceğim hiçbişey yok
belki birgün bunları okursun
ama ben öldüğümde okumanı isterim
yoksa bu olaya kalbim dayanmaz
zamanında biri beni çok seviyomuş ölmüş gitmiş dersin
belki birgün mezarıma gelip üzerime su dökersin
belkide 70 yaşına geldiğinde kimbilir
artık aşkım değilsin
elimde değilsin
başkasının!
ama sesin konuşmaların hareketlerin
hala hep kulaklarımda gözlerimde
herzaman olucakmı bilmem
çünkü bende bir başkasına söz verdim
ama sen hep kalbimde biyerlerde olcaksın
seni seviyorum.